Γιατί η θεραπεία δεν είναι για όλους

«Μήπως να ξεκινούσα θεραπεία;»

«Ή μήπως υπερβάλλω; Δεν έχω περάσει και κάτι τόσο τραυματικό...»

«Εντάξει, αγχώνομαι, κλαίω μόνη μου μερικές φορές, δεν αντέχω τους άλλους… αλλά ποιος δεν τα παθαίνει αυτά;»

«Και τι να πω δηλαδή; Να κάτσω απέναντι από έναν άγνωστο και να του ξεδιπλώσω τα σώψυχά μου;»

«Κι αν με κρίνει; Κι αν δεν μπορώ να το εξηγήσω; Κι αν τελικά... δεν αλλάξει τίποτα;»

Αλλά την ίδια στιγμή:

«Νιώθω κουρασμένος/η από μένα.»

«Δεν καταλαβαίνω γιατί αντιδρώ έτσι.»

«Είμαι σε μια λούπα, σαν να βλέπω την ίδια ταινία σε διαφορετικές σχέσεις.»

«Θέλω να σταματήσω να προσποιούμαι ότι είμαι καλά.»

«Θέλω απλώς... να είμαι εγώ. Χωρίς ενοχές.»

Αυτή η εσωτερική ταλάντωση είναι γνώριμη.

Για όλους μας.

Δεν ξεκινάς προσωπική θεραπεία (Συμβουλευτική, Ψυχοθεραπεία κτλ.) επειδή τα έχεις βρει όλα.

Ξεκινάς γιατί κάτι μέσα σου ψιθυρίζει ότι δεν πάει άλλο έτσι.

Αν παίζεις ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο — τον φόβο και την ανάγκη — τότε ίσως δεν είσαι τόσο μακριά από τη θεραπεία όσο νομίζεις.

Όμως πριν βιαστείς να πεις «ναι», διάβασε αυτό:

Μην κάνεις θεραπεία… αν την ξεκινάς για τους λάθος λόγους.

Η θεραπεία είναι μια σχέση — όχι ένα service.

Αν μέχρι εδώ ένιωσες ότι κάτι από όλα αυτά σε αφορά, μην ανησυχείς.

Δεν είσαι μόνος/η.

Αυτές οι σκέψεις, όσο κι αν φαίνονται λογικές, είναι οι πιο συνηθισμένες αντιστάσεις πριν ξεκινήσει κάποιος θεραπεία.

Και μάλιστα είναι πολύ καλές στο να πείθουν — τους άλλους ή τον ίδιο μας τον εαυτό.

Λοιπόν...

Πότε να μην κάνεις θεραπεία;

1. Αν περιμένεις να σου δώσει λύσεις ο θεραπευτής.

Όχι, δεν θα σου πει τι να κάνεις.

Δεν θα σου δώσει "οδηγίες χρήσης" για τη ζωή σου.

Ο θεραπευτής δεν είναι GPS, είναι συνοδοιπόρος. Αν ψάχνεις μαγική απάντηση, ίσως απογοητευτείς.

2. Αν δεν είσαι έτοιμος να ακούσεις αλήθειες.

Και όχι μόνο από τον θεραπευτή — αλλά κυρίως από εσένα τον ίδιο.

Η θεραπεία δεν είναι πάντα ευχάριστη, είναι όμως αληθινή. Και πολλές φορές, αυτή η αλήθεια μας βρίσκει απροετοίμαστους.

3. Αν ψάχνεις γρήγορα αποτελέσματα.

«Πόσες συνεδρίες θα χρειαστώ;» είναι η πιο συχνή ερώτηση.

Κι όμως, η ψυχή δεν έχει ρολόι. Έχει ανάγκες.

Ο ρυθμός της είναι μοναδικός και δεν επιταχύνεται με βιασύνη, αλλά με σχέση και συνέπεια.

4. Αν θέλεις ν’ αλλάξουν οι άλλοι, όχι εσύ.

Αν η θεραπεία γίνεται για να «μάθεις γιατί σε πληγώνουν οι άλλοι», χωρίς να κοιτάξεις πώς εσύ επιτρέπεις, επιλέγεις, υπομένεις, τότε ίσως είναι νωρίς ακόμη.

Η θεραπεία ξεκινάει με το ερώτημα: Εγώ πού είμαι σε όλα αυτά;

5. Αν πιστεύεις πως δεν έχεις τίποτα να δουλέψεις.

Ίσως γιατί «δεν έγινε και κάτι σοβαρό στη ζωή σου», ίσως γιατί «τα ξεπέρασες μόνος σου». Ίσως όμως γιατί έμαθες να μην κοιτάς μέσα σου. Ίσως γιατί έμαθες να είσαι δυνατός/η — και μόνο αυτό.

Και ποιος είπε ότι οι «δυνατοί» δεν έχουν πόνο;

6. Αν φοβάσαι να νιώσεις.

Κι εδώ, σε καταλαβαίνω. Πόσες φορές έχεις κλείσει τα συναισθήματα σε κουτάκια για να συνεχίσεις τη μέρα σου;

Η θεραπεία δεν σε πιέζει να νιώσεις με το ζόρι. Σε προσκαλεί να το κάνεις — με ασφάλεια.

Και αυτό από μόνο του είναι θεραπευτικό.

Γιατί φοβόμαστε τη θεραπεία;

Γιατί ανοίγει πόρτες. Και κανείς δεν ξέρει τι θα βγει από πίσω.

Μερικές από τις πιο συνηθισμένες αντιστάσεις που συναντώ είναι:

• Δεν έχω χρόνο. (αλλά έχεις για όλα τα άλλα)

• Δεν έχω χρήματα. (αλλά πληρώνεις για πράγματα που "μουδιάζουν", όχι που γιατρεύουν)

• Τα λέω στους φίλους μου. (οι φίλοι ακούν — δεν αντικαθιστούν τη θεραπεία)

• Αν τα ανοίξω αυτά, θα διαλυθώ. (αυτό φοβόμαστε όλοι. Κι όμως, στη θεραπεία συντίθεσαι, δεν διαλύεσαι)

• Δεν θέλω να γυρίσω στο παρελθόν. (κι όμως, εκεί βρίσκονται τα μοτίβα που παίζεις ξανά και ξανά στο σήμερα)

Και φυσικά:

«Έχω ήδη άγχος, να βάλω και τη θεραπεία στο πρόγραμμα;»

Το άγχος όμως είναι από τους συχνότερους λόγους που φέρνουν κάποιον στη θεραπεία.

Όχι μόνο γιατί «δυσκολεύεται να ησυχάσει», αλλά γιατί πίσω από το άγχος κρύβονται ενοχές, ανάγκες, τραύματα, προσδοκίες.

Το άγχος μπορεί να είναι αντίσταση μεταμφιεσμένη.

Και ίσως, ο πιο ισχυρός λόγος για να ξεκινήσεις.

Μήπως ήρθε η ώρα;

Μην κάνεις θεραπεία αν θες να τα κρατήσεις όλα μέσα, να τα μαζεύεις, να συνεχίσεις να απλά να λειτουργείς, να παίζεις τον ρόλο σου τέλεια.

Αλλά,

Δοκίμασε τη θεραπεία αν...

• έχεις κουραστεί από τον ίδιο σου τον εαυτό.

• θέλεις να γνωρίσεις τι κρύβεται πίσω από τα “έτσι είμαι εγώ”.

• έχεις βαρεθεί να επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη.

• θες να σταματήσει η εσωτερική φωνή που σε κρίνει συνέχεια.

• θέλεις να σχετιστείς αλλιώς, πιο βαθιά, πιο ουσιαστικά.

• έχεις θυμό, άγχος, στρες, και δεν ξέρεις γιατί.

• δεν θες πια να ντρέπεσαι γι' αυτά που νιώθεις.

• θέλεις να μάθεις ποιος/ποια είσαι όταν σταματήσεις να παριστάνεις.

Η θεραπεία δεν είναι πολυτέλεια.

Είναι επένδυση στην αλήθεια σου.

Είναι το δώρο που κάνεις στον εαυτό σου όταν κουράζεσαι να επιβιώνεις και αποφασίζεις να ζήσεις.

Ξέρεις κάτι;

Δεν υπάρχει «κατάλληλη στιγμή» για να ξεκινήσεις θεραπεία.

Η κατάλληλη στιγμή είναι όταν κουραστείς να περιμένεις την κατάλληλη στιγμή.

Αν όλα αυτά που διάβασες κάπου μέσα σου χτύπησαν καμπανάκι, ίσως είναι ώρα να τολμήσεις.

Όχι γιατί εγώ τα λέω ωραία. Αλλά γιατί κάτι μέσα σου το ξέρει ήδη.

Και ναι, μπορείς να έρθεις σε εμένα.

Αλλά αν δεν είμαι εγώ, δοκίμασε κάποιον που εμπιστεύεσαι. Ή κάποιον που έχεις το κουράγιο να του δώσεις μια ευκαιρία.

Μην αναλύεις τις ειδικότητες και τις προσεγγίσεις. Βρες απλώς έναν άνθρωπο που σου κάνει “κλικ”.

Γιατί δεν είσαι μόνος σου σε αυτό.

Αυτό είναι το δώρο της θεραπείας:

Να μη χρειάζεται να περπατάς μόνος.

Με αγάπη,

Μαρία

Disclaimer: Οι πληροφορίες που παρέχονται παραπάνω, προορίζονται αποκλειστικά για ενημερωτικούς και ψυχαγωγικούς σκοπούς και δεν υποκαθιστούν συμβουλές, διάγνωση ή θεραπεία σχετικά με ιατρικές ή ψυχικές παθήσεις. Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτόν τον ιστότοπο ή οποιοδήποτε σχετικό περιεχόμενο δεν πρέπει να λαμβάνονται ως ιατρική ή ψυχιατρική συμβουλή. Πάντα να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας πριν λάβετε οποιεσδήποτε αποφάσεις που σχετίζονται με τη σωματική ή ψυχική σας υγεία.